கூடல் கூட்டம் - பிப்ரவரி'19

நவீன இலக்கிய கூடுகைகள் பல்வேறு காரணங்களால் சிலசமயங்களில் குறைந்த எண்ணிக்கையிலான, எப்போது இருப்பதைவிட, நண்பர்கள் கலந்துக் கொள்ளும் காரணத்தை அவதானித்திருக்கிறேன். புதிய சினிமாக்கள் வெளிவரும்போது, பெரிய பண்டிகைகள் வரும்போது, ஊரில் சர்க்கஸ்போன்ற நிகழ்ச்சிகள் வரும்போது வருபவர்களில் பாதிபேர் அங்கே போய்விடுவார்கள். அதேநாளில் மற்ற இடங்களில் இலக்கிய கூட்டங்கள் இருந்தாலும் பெரியளவில் மக்கள் வருவதில்லை. இப்படிதான் இந்தமாதம் அமைந்துவிட்டது. ஆனாலும் நிறைவளிக்கும் கூட்டம் என்றுதான் சொல்லவேண்டும். 

இடம்பெயறும் நிலங்கள்: புலிநகக் கொன்றை

இடம்பெயறும் நிலங்கள்: புலிநகக் கொன்றை

நூற்றியைம்பது ஆண்டுகால வாழ்வை 900 பக்கங்களுக்கு வரும் நிகழ்வை 300 பக்கங்களில் பலஉள் மடிப்புகளாக வாசக பங்களிப்பை பெருமளவில் கோரும் ஒரு நாவல் புலிநகக் கொன்றை.

ஜனவரி'19 கூடல் கலந்துரையாடல்

எல்லா மாதங்களிலும் கூடல் கூட்டம் பற்றிய செய்திகளை எழுதிவிடவேண்டும் என்கிற வைராக்கியத்துடன் இந்த வருடத்து ஆரம்ப கூட்டத்தை ஆரம்பித்தோம். கூட்டம் என்பது எப்போது 10 பன்னிரெண்டு பேர் தான். கநாசுவிலிருந்து செல்லப்பா வரையிலும், கலாபிரியாவிலிருந்து ஜெயமோகன் வரையிலும் இலக்கிய விவாதங்கள் எப்போது 10 நபர்களுக்குள்தான் இருந்திருக்கின்றன. நான், சாமிநாதன், கண்ணன் தில்லைநாதன், முருகன், அய்யனார் மற்றும் தனபால் ஆகிய அன்பர்கள்தான் இந்த மாதத்தில். சற்று தாமதமாக நந்தி செல்லதுரையும், சுந்தர்ஜியும் வந்து சேர்ந்துக் கொண்டார்கள்.

நிலமெல்லாம் ரத்தம் - பா.ராகவன்

ஒரு பகுதியின் வரலாற்றை, அம்மக்களின் வாழ்க்கைமுறைகளை அவர்களின் ஆட்சிமுறைகளை அறிந்துக் கொள்ள பல்வேறு வழிகள் இருக்கின்றன. அங்கு கிடைக்கும் கல்வெட்டுகள், ஓலைச்சுவடிகள், ஃபாசில்கள் என்று சில‌ வழிகளில் தெரிந்துக் கொள்ளமுடியும். பெரிய நாகரீகமாக வளர்ச்சியடைந்து பின் மறைந்த ஒரு சமூகத்தை காலம்காலமாக இப்படிதான் கண்டுகொண்டு வருகிறார்கள். இப்போதும் வாழும் சமூகமென்றால் அவர்களின் பழக்கவழக்கங்கள், பயன்படுத்தும் கருவிகள் போன்றவைகள் பயன்படும். தொடர்ச்சியாக இடம்பெயர்வில் இருந்த இரு சமூகங்கள் தங்களுக்குள் சண்டையிட்டு மாறி மாறி வேவ்வேறு இடங்களில் வாழ்ந்து பின் ஒரு இடத்தில் ஒன்று சேர்வது சற்று அபூர்வமானது என்றே நினைக்கிறேன். அந்த அபூர்வ இரு இனங்கள் யூதர்களும், பாலஸ்தீனர்களும் தான்.

2018ல் வாசித்த நூல்கள்

வாசிப்பை நேசிக்காமல் இருக்க முடியாது என்று எந்த வயதில் நினைக்க ஆரம்பித்தேன் என சொல்வது கடினம். ஒருநாளைக்கு சில பக்கங்களாவது படித்துவிடுவது என்று வழக்கமானது மிக தற்செயல்தான். ஒவ்வொரு வருடமும் ஒரு திட்டமிடலுடன் ஒரு பட்டியலும் தயாராகிவிடுகிறது. ஆனால் அதிலிருந்து நூல்களின் தேர்வு அப்போதைய மனநிலையை பொருத்தது என நினைக்கிறேன். பாதியில் விட்டுவிட்ட நூல்கள்தான் அதிகம். சில காரணங்களுக்காக அவைகளை மனம் தொடரமுடியாமல் இருக்கும். ஒரேவகையான நூல்களை தொடர்ந்து வாசிப்பதும் அதனால்தான் என நினைக்கிறேன். இபுத்தகங்களினால் வாசிப்பு அதிகரித்திருக்கிறது. கண்கள் சோர்வடையாமல் இருப்பதால் தொடர்ந்து வாசிக்க முடிகிறது. பட்டியலில் இருந்த அபுனைவுகளில் பெரிய புத்தகங்களை அதிகம் வாசிக்கவில்லை என தோன்றுகிறது. சில வாசிக்காமல் பாதியில் இருப்பதும் ஒரு காரணம். இந்த ஆண்டிற்கு இதைவிட அதிகம் வாசிக்க வேண்டும் என்பதே இலக்கு. பார்க்கலாம்.

(e - இபுத்தகம்)

நட்ராஜ் மகராஜுக்கு ஒரு கூட்டம்

தஞ்சைக்கூடலின் டிசம்பர் (29/12/18) இலக்கிய கூடல் சந்திப்பு கடந்த ஓராண்டுக்கு மேலாக நடந்த எப்போது போன்ற கூட்டமாக அல்லாமல் எழுத்தாளர் தேவிபாரதியின் சிறப்பு பங்கேற்பாகவும், அவரது பிறந்தநாள் விழாவாகவும் அமைந்து விட்டது. இதுவரை நடந்த கூட்டங்களிலிருந்து சிறிது திளைப்பாகவும், கொண்டாட்டமாகவும் இந்த ஆண்டின் கடைசியில் அமைந்தது அடுத்த ஆண்டிற்கு இன்னும் சிறப்பாக செய்ய உத்வேகமாக‌ இருக்கிறது. எளிய பண்பான மனிதராகவும் தன்னை இன்றும் சாதாரண மனிதனாக காட்டிக் கொள்வதில் பெருமிதத்துடன் இருக்கிறார் தேவிபாரதி. அவர் எழுதிய நடராஜ் மகராஜ் நாவல்தான் இந்த மாத கூட்டத்தின் கலந்துரையாடல் பேசுபொருள்.

சிலுவைராஜும் புஷ்பராஜும்

ராஜ் கெளதமன் எழுதியிருக்கும் சிலுவைராஜ் சரித்திரத்தை படிக்கும் வாசகன் நாவலாக அணுகுவதா அல்லது தன்வரலாறின் கூறாக அதை அணுகுவதாக என்பதை ஓவ்வொரு பக்கத்தை தாண்டும்போதும் வாசகன் குழம்புவான் என நினைக்கிறேன். ஏனெனில் நாவலாக பார்ப்பதில் இருக்கும் தன்முனைப்பு தன்வரலாற்றிற்கு தேவையிருக்காது. அது தன்பாட்டிற்கு நிகழ்ந்ததை 'கவனத்துடன்' கூறும் நேர்மையை மட்டுமே தன் வழியில் கொண்டிருப்பதை வாசகன் அறிந்தேயிருப்பான். நாவல் புனைவு எனும் சுதந்திரத்துடன் பலவழிகளில் தன்னை முன்னிறுத்து முயற்சியின் சாயலை உடையது. நாவலுக்குரிய விரிவும் வாசக இடைவெளிகளும் வாசகனை தொடர்ச்சியாக சிந்திக்க தூண்டிக் கொண்டேயிருக்கும். தன்வரலாற்றின் எடுத்துரைப்புகள் ஒரளவிற்குமேல் வாசகனை உள்நுழையவிடாமல் தடுப்பவையும் கூட. ஆனால் சிலுவைராஜின் சரித்திரம் ஒரு தன்வரலாறாக (?) இருந்தாலும் அதில் வரும் அங்கதமும், சூழல்விவரிப்பும் நம்மை மிக நெருக்கமாக கொண்டு செல்கின்றன. சிலுவைராஜை ஒரு நெருங்கிய தோழனாக உருவங்கொள்ள செய்கிறது.